əhvalat — ə. ictimai dəyəri olmayan kiçik hadisə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hadisə — ə. əhvalat, macəra, vaqiə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hadisə — is. <ər.> 1. İctimai və ya şəxsi həyatda vaqe olan, baş verən hal; əhvalat, vaqiə, vəqə. Bütün bu hadisələr yanaşı oturan adamların təsəvvürlərində canlanır. . S. R.. Kənddə olmuş hər bir hadisənin, salınan hər bağın, əkilən hər ağacın,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səhnə — is. <ər.> 1. Teatr tamaşalarının göstərildiyi xüsusi meydança. Pərdə qalxdı, səhnə göründü. – Divanə gedir, bir neçə saniyədən sonra dəstə dəxi dağılıb, səhnədə bir Şah Abbas və bir də Məstavər öz dükanında qalır. Ü. H.. Səhnəyə təzə bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həkat — (Meğri) hadisə, əhvalat. – Yediyarın başına gələn həkat heş yerdə görünməmişdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həniz — (Goranboy) həmin. – Sənə söylədiyim əhvalat həniz bu şəxsin haqqında idi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
işdəcəy — (Yardımlı) əhvalat, hadisə. – Çox işdəcəylər gəlib başıma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərdaba — (Salyan) əhvalat. – O:n sərdabası çox deyiləcəgdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
faciə — ə. sonu qəmginliklə bitən hadisə, əhvalat, əsər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
güzariş — f. 1) keçid, keç(ir)mə; 2) bəyan, izah, şərh; 3) işin gedişi; əhvalat, qəziyyə; 4) xəbər; 5) nəqletmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti